چکیده مقاله:
اکتشاف نفت و گاز یک سرمایه عظیم است و تغییرات ناگهانی و سختی محیطی سبب کاهش شدید این منابع زیرزمینی میشود. تاکنون حلقه مفقوده بسیار مهم در صنعت نفت و گاز، کمبود پروژههای با دوام از لحاظ اقتصادی نبوده بلکه کمبود سرمایه است، هر چند با گسست روابط سنتی بین شرکتهای بینالمللی نفتی با شرکتهای ملی نفت، هنوز پروژههای نفتی میتوانند بدون نیاز به واسطهای مانند بانک، تأمین مالی شوند. این تأمین مالی توسط یک شرکت بینالمللی نفتی که خود نوعی پیمانکار بهشمار میرود بر اساس یک قرارداد «کلید در دست» در صنعت حفاری انجام میگردد. در این مقاله سعی بر آن است که حقوق و تکالیف یک شرکت بینالمللی نفتی که در اینجا پیمانکار نامیده شده است، معرفی گردد تا شرکتهای حفاری که بهعنوان پیمانکار از این نوع قرارداد میخواهند استفاده نمایند بیش از پیش به ریسکهای قراردادی و حقوق و تعهدات خود واقف گردند.
در این مقاله می خوانیم:
- مقدمه
- حفاری تا عمق مقرر چاه
- توقف عملیات توسط پیمانکار
- فراهم کردن تجهیزات و سروی سهای حفاری
- ظرفیت تجهیزات
- بازپرداخت هزینه ها
- گزارش تجهیزات توسط پیمانکار
- مسئولیت پیمانکار
- شرط اسقاط حق یا عدم تضمین
- تعیین مشخصات گل حفاری در روش کلید دردست
- نتیجه گیری
نویسنده: مصطفی بهاری زاده – کارشناس امور حقوقی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب
منبع: ماهنامه اکتشاف و توسعه دوره ۱۳۹۲, شماره ۱۰۸ – (۱۰-۱۳۹۲)
مطلب مرتبط: در مصاحبه با مهندس عالمی – راهکارهای توسعه مطلوب صنعت حفاری در کشور به بررسی رابطه قراردادهای حفاری و راندمان حفاری پرداخته است. مصاحبه انجام شده با این عضو هیات مدیره مناطق نفتخیز جنوب را از دست ندهید.
EPCzoom سایت متخصصان شرکتهای پروژه محور